Από τα πιο ωραία πράγματα που μπορεί να σου συμβεί όταν αποφασίσεις να γίνεις χορτοφάγος ή vegan, είναι πως ξεκινάς να μαθαίνεις και τελικά να γεύεσαι φαγητά, που είτε δεν σου άρεσαν, είτε δεν ήξερες πως υπάρχουν. Τώρα τελευταία διαβάζω σε ολοένα και περισσότερα blogs και sites για το λούπινο. Ήξερες το λούπινο; Εγώ ομολογώ πως όχι, και η αλήθεια είναι πως ανυπομονώ να το δοκιμάσω.
Τι είναι το λούπινο;
Είναι ο καρπός του φυτού Λούπινο, που ανήκει στην οικογένεια των ψυχανθών. Τα λούπινα, δηλαδή οι σπόροι του φυτού, είναι στρογγυλά και πλατιά. Φυτεύεται σε περιοχές της παραμεσόγειας Ευρώπης, της Ασίας και της Βόρειας Αμερικής. Εδώ στην Ελλάδα τα συναντάμε ως τρόφιμο στη Μάνη, στην Κρήτη, στο Άγιο Όρος και τα Δωδεκάνησα. Ένας λόγος που στο εξωτερικό είναι ιδιαίτερα αγαπητή τροφή είναι γιατί δεν έχει γλουτένη.
Γιατί να το δοκιμάσεις;
Τα λούπινα είναι πλούσια σε αμινοξέα και αντιοξειδωτικά, είναι χαμηλό σε λίπη και περιέχει πρωτεϊνη υψηλής θρεπτικής αξίας. Τριακόσια γραμμάρια λούπινα έχει 26 γραμμάρια πρωτεϊνης. Άλλα υπέροχα χαρακτηριστικά που έχουν τα λούπινα είναι πως είναι πλούσια σε ανόργανα άλατα όπως είναι το ασβέστιο, ο φωσφόρος, ο σίδηρος, το κάλιο, αλλά και ουσίες όπως είναι η βιταμίνη C, η θειαμίνη, η ριβοφλαβίνη.
Πώς μαγειρεύονται;
Μπορείς να φτιάξεις τύπου humous dip, μπορείς να τα βράσεις και να τα φτιάξεις σαν κους-κους. Το αλεύρι από λούπινο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να φτιάξεις βάση πίτσας, ψωμί και tortillas.
Ποιοι δεν πρέπει να τα φάνε;
Αν έχεις αλλεργία στα φιστίκια, ίσως να έχεις αλλεργία και στα λούπινα επίσης.
Δεν τα εχω δει/δοκιμάσει σε φυσικη μορφή αλλα εχω παρει πολλα βιγκαν προϊόντα απο λουπινα, απο eshop του εξωτερικου. Μακάρι να κανουν την εμφάνισή τους και εδώ!!👌❤ Μπράβο για το άρθρο!
Ο μπαμπας μου με λουπινα μεγαλωσε! Οι προγονοι του ειναι απο τη Μανη και εχει δει ολη τη διαδικασια αποξηρανσης και αλμης! Διοτι διατηρουνται στην αλμη! Υπαρχουν και στο εμποριο και λεγονται “το κρεας του φτωχου”! Στην αρχαιοτητα το χρησιμοποιουσαν κατα κόρον!
Από ότι θυμάμαι για τα λουπινα σπέρνεται τον Νοέμβριο και το καλοκαίρι το θερίζεις επειδή το περίβλημα έχει σκληρό αγκάθι δεν τα βάζανε στο αλώνι όπως έκαναν για το σιτάρι να το ποδοπατησουν τα ζώα με τα πόδια τους για το λουπθνο έπρεπε να το χτυπάνε με ξύλινο ραβδί να εοιξει το περίβλημα του μετά τα έβγαζαν σε αλατόνερο και μετά τα έβαζαν σε σακκους και τα έριχναν στο ποτάμι που το νερό ήτανε τρεχούμενο να ξεπικρισουν επί το πλείστον τα έδιναν στα ζώα αλλά ήτανε τόσο νόστιμα που τρώγαμε και εμείς και τώρα τα βρίσκω σε Ιταλικά μαγαζιά αγοράζω και τρώω πίνοντας την μπύρα μου.